Ból krzyża najczęściej dotyka osoby powyżej 35 roku życia. W zdecydowanej większości przypadków choroba wiąże się z deformacją kręgów i jej następstwami. Terminowa wizyta u lekarza przyspieszy powrót do zdrowia, ponieważ objawy i leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego są ze sobą powiązane.
Im bardziej choroba postępuje, tym poważniejsze są jej konsekwencje, tym trudniejszy jest proces przywracania zdrowia.
Oznaki i objawy osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego
Kręgosłup lędźwiowy znajduje się pomiędzy kością krzyżową a odcinkiem piersiowym i składa się z pięciu kręgów połączonych krążkami międzykręgowymi.
Rozwój osteochondrozy oznacza zużycie krążków międzykręgowych, które podczas obciążeń kręgosłupa pełnią funkcję amortyzującą. Podstawą dysków jest żelowata masa, chroniona gęstym włóknistym pierścieniem i tkanką chrzęstną, a przestrzeń wewnętrzną wypełnia płynne jądro miażdżyste.
Wraz ze wzrostem obciążeń kręgów traci się elastyczność i elastyczność krążków międzykręgowych, a także ich wysokość, aw pierścieniu włóknistym powstają mikropęknięcia, które ostatecznie prowadzą do jego pęknięcia i uszkodzenia jądra miażdżystego.
Destrukcji tkanek towarzyszy uszczypnięcie korzeni nerwowych znajdujących się po obu stronach kręgów i powoduje silny ból.
Główne objawy osteochondrozy lędźwiowej:
- ból pleców;
- zmęczenie i depresja;
- osłabienie lub nadmierne napięcie mięśni;
- utrata czucia w kończynach, pośladkach lub udach;
- ostre lub obolałe bóle i skurcze w okolicy lędźwiowej, często promieniujące do nóg;
- naruszenie funkcji motorycznej.
Na tle poważnych uszkodzeń kręgów w odcinku lędźwiowym obserwuje się inne objawy, najczęściej dysfunkcje innych narządów - układu moczowego, rozrodczego, przewodu pokarmowego.
Przyczyny wystąpienia
Podobnie jak większość chorób układu mięśniowo-szkieletowego, osteochondroza może rozwinąć się z wielu powodów. Niektóre z nich są zakorzenione w stylu życia i diecie, podczas gdy inne rozwijają się na tle fizjologicznych cech organizmu.
Dość często leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego jest wymagane u sportowców, których plecy narażone są nie tylko na ciągłe obciążenia siłowe, ale także na okresowe kontuzje.
Druga kategoria osób zagrożonych to osoby, które z racji wykonywanego zawodu spędzają dużo czasu na jednym stanowisku - nauczyciele, fryzjerzy, kucharze, ładownicy, kelnerzy, programiści, pracownicy biurowi i kierowcy.
Wśród innych przyczyn rozwoju patologii:
- nadwaga;
- zaburzenie metaboliczne;
- nieprawidłowa postawa, pochylenie;
- predyspozycje genetyczne;
- urazy;
- złe nawyki;
- brak przydatnych pierwiastków śladowych i witamin w diecie;
- nieprawidłowy rozwój układu mięśniowo-szkieletowego, płaskostopie;
- hipotermia;
- brak aktywności, statyczny;
- częsty stres.
Wszystkie te czynniki mogą wpływać na elastyczność krążków międzykręgowych, ponieważ przyczyniają się do upośledzenia krążenia krwi lub pojawienia się niedoboru składników odżywczych dostających się do tkanek kręgowych.
Kręgi są zdolne do pełnienia swoich funkcji, podlegając regularnej odnowie tkanek. W przypadku jakiegokolwiek niedożywienia tkanek kręgowych, czy to braku ukrwienia, czy problemów z metabolizmem, procesy regeneracji ulegają spowolnieniu lub całkowitemu zatrzymaniu. Tak więc dochodzi do wysychania i dystroficznej zmiany w chrząstce i włóknistym pierścieniu kręgów.
Stopnie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego
W zależności od stopnia uszkodzenia rdzenia kręgowego istnieją cztery stopnie rozwoju procesów osteochondrycznych, objawiające się etapami w miarę postępu choroby.
Pierwszy stopień
Patologiczne procesy w kręgosłupie rozpoczynają się na długo przed ich pierwszą kliniczną manifestacją. W wyniku utraty wilgoci krążki międzykręgowe stają się mniej elastyczne. Wysokość dysków pozostaje normalna. Pacjent odczuwa dyskomfort w okolicy lędźwiowej.
Drugi stopień
Na tle niedoboru wilgoci w pierścieniu włóknistym pojawiają się mikropęknięcia i rozwija się stan zapalny tkanki.
Haczykowate wyrostki kręgów stopniowo się zwiększają. W chrząstce rozwijają się foki.
Pacjent skarży się na ból pleców promieniujący do nóg lub pachwiny. Możliwe jest ograniczenie zdolności motorycznych. W pracy narządów wewnętrznych występują usterki.
Trzeci stopień
Integralność pierścienia włóknistego jest przerwana, dysk międzykręgowy wystaje, tworząc przepuklinę. Naczynia i zakończenia nerwowe są ściskane. Występują skurcze mięśni, dysfunkcja narządów miednicy, zaburzenia czucia kończyn dolnych, długotrwałe ataki rwy kulszowej.
Czwarty stopień
Najtrudniejszy, nieuleczalny etap w przebiegu choroby. W wyniku całkowitego zniszczenia krążków międzykręgowych na ich miejscu powstają blizny. Kręgi zbliżają się jak najbliżej i stopniowo się deformują. Wraz z rozwojem kompresji rdzenia kręgowego możliwy jest paraliż kończyn dolnych.
Jeśli nie zostanie zapewnione terminowe leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego, zniszczenie kręgów będzie postępować i może prowadzić do niepełnosprawności.
Diagnostyka
Aby rozpoznać chorobę i ustalić trafną diagnozę, neurolodzy stosują zestaw środków - przeprowadzając wywiad, badanie fizjologiczne i studia instrumentalne.
Przeprowadzanie anamnezy
Umożliwia badanie skarg pacjentów:
- powód do niepokoju;
- lokalizacja dyskomfortu;
- czas trwania i intensywność nieprzyjemnych wrażeń;
- czas trwania choroby;
- możliwe przyczyny choroby;
- częstotliwość zaostrzeń;
- czynniki wywołujące zaostrzenia;
- czynniki poprawiające samopoczucie.
Dodatkowo lekarz bada informacje o stylu życia pacjenta, diecie, pracy i odpoczynku, występowaniu złych nawyków, czynnikach dziedzicznych i urazach.
Badanie fizjologiczne
Wykonywane w celu identyfikacji zmian patologicznych i wstępnej diagnozy.
Podczas badania lekarz ocenia możliwości motoryczne pacjenta - chód, postawę, amplitudę i zakres ruchu. Metoda palpacyjna bada stan mięśni - napięcie, rozmiar, objętość, obecność skurczów.
Ustawia poziom czułości z lekkim mrowieniem. Stukanie młotkiem umożliwia rozpoznanie stref napromieniowania bólu.
Badania sprzętu
Aby uzyskać pełne i dokładne informacje o lokalizacji patologii i stopniu uszkodzenia tkanek, lekarze korzystają z badań przy użyciu różnego rodzaju sprzętu medycznego.
Radiografia.Badanie odcinka lędźwiowego kręgosłupa za pomocą RTG pozwala na ustalenie parametrów anatomicznych kręgów i krążków międzykręgowych, tendencji do zwężania otworów między podstawami, obecności narośli kostnych.
Tomografia.Zastosowanie fal elektromagnetycznych umożliwia wyświetlanie obrazu badanego obszaru na ekranie w celu dalszego badania i analizy stanu naczyń odżywiających tkanki kręgosłupa, procesów nerwowych i krążków międzykręgowych.
CT.Wykonywane są zdjęcia rentgenowskie kilku segmentów kręgosłupa. Obraz jest wyświetlany na monitorze w celu określenia charakteru zmian w naczyniach, błonie kręgów i rdzenia kręgowego, brzeżnych narośli.
W diagnostyce różnicowej stosuje się różnego rodzaju badania, aby wykluczyć patologie innych układów organizmu.
Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego
Czas trwania i charakterystyka leczenia osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej zależy od wyników badań diagnostycznych. We wczesnych stadiach rozwoju choroby wskazane jest leczenie zachowawcze. W przypadku bardziej złożonych uszkodzeń kręgosłupa stosuje się interwencję chirurgiczną.
Optymalny efekt terapeutyczny osiąga się poprzez kompleksową terapię, która obejmuje stosowanie leków miejscowych, fizjoterapię, masaż, gimnastykę prozdrowotną.
Leki
W celu złagodzenia objawów przepisywane są niesteroidowe leki do użytku wewnętrznego i zewnętrznego - tabletki, zastrzyki, maści. Ponadto stosuje się chondroprotektory, neuroprotektory, diuretyki, witaminy, środki zwiotczające mięśnie.
Leki umożliwiają:
- wyeliminować bolesność;
- łagodzi stany zapalne;
- rozluźnij mięśnie;
- przywrócić zniszczoną tkankę chrzęstną;
- poprawiają krążenie krwi;
- zmniejszyć obrzęk;
- zwiększyć aktywność fizyczną;
- normalizuje odżywianie mózgu.
W przypadku ostrego bólu stosuje się blokadę nowokainy, zapewniającą natychmiastowe działanie.
Środki ludowe
Tradycyjne leczenie jest skuteczne jako uzupełnienie terapii lekowej. Główne metody tradycyjnej medycyny opierają się na wykorzystaniu materiałów roślinnych, produktów pochodzenia zwierzęcego i chemikaliów.
Na bazie różnych składników przygotowywane są maści i okłady, wywary i napary, stosowane do użytku wewnętrznego i zewnętrznego, a także do kąpieli leczniczych.
Fizjoterapia osteochondrozy lędźwiowej
Zabiegi fizjoterapeutyczne to doskonały sposób na przywrócenie funkcji motorycznych kręgosłupa po osteochondrozie.
Główne metody fizjoterapii to:
- elektroterapia- ekspozycja na słabe prądy elektryczne w celu polepszenia krążenia krwi w tkankach;
- magnetoterapia- wykorzystanie właściwości pola magnetycznego do odbudowy tkanki na poziomie komórkowym;
- laseroterapia- złożona aktywacja procesów biologicznych w tkankach kręgów i zakończeniach nerwowych;
- terapia falą uderzeniową- poprawa mikrokrążenia i procesów metabolicznych w dotkniętych tkankach poprzez działanie fali akustycznej;
- balneoterapia- wykorzystując lecznicze właściwości wody mineralnej.
Zabiegi fizjoterapeutyczne nie tylko kilkakrotnie zwiększają skuteczność farmakoterapii, ale także przyczyniają się do uzdrowienia i wzmocnienia całego organizmu.
Masaż na osteochondrozy okolicy lędźwiowej
Masaże wizytowe to jedna z najprzyjemniejszych i najbardziej skutecznych metod leczenia osteochondrozy.
Z masażem:
- wyeliminować skurcze mięśni;
- poprawić ukrwienie dotkniętych obszarów;
- poprawiają przepływ limfy;
- przywrócić zanik mięśni;
- usuń ograniczenie mobilności.
Masaż jest przepisywany po wyeliminowaniu zespołów bólowych.
Gimnastyka wyrównawcza
Głównym zadaniem terapii ruchowej w osteochondrozy jest przywrócenie funkcji kręgosłupa i jej skorygowanie. Na zajęcia można jednak uczęszczać dopiero po wyeliminowaniu objawów zaostrzenia.
Najskuteczniejsze metody gimnastyki medycznej to:
- ładowanie;
- wizyta na siłowni;
- terapia wodna, pływanie.
Obręcz może być używana do uprawiania sportów w domu. Niektórzy lekarze zalecają swoim pacjentom zajęcia jogi, aby przywrócić elastyczność kręgosłupa.
Ćwiczenia na zaostrzenie osteochondrozy lędźwiowej
Wszelkie ćwiczenia na osteochondrozę należy wykonywać powoli i bez gwałtownych ruchów.
Dla wzmocnienia mięśni podtrzymujących kręgi odpowiednie ćwiczenia wykonywane w pozycji leżącej na brzuchu. W tym przypadku ramiona są podciągane z lekkim rozciągnięciem, ale bez napięcia. Powtórz 4 razy.
Chirurgia
Leczenie chirurgiczne kręgosłupa stosuje się w szczególnie trudnych przypadkach - przy znacznych zaburzeniach neurologicznych, a także przy utracie kontroli nad stolcem.
Podczas zabiegu chirurgicznego usuwa się źródło choroby i podejmuje działania stabilizujące kręgosłup. Okres pooperacyjny trwa kilka miesięcy.
Dlaczego osteochondroza lędźwiowa jest niebezpieczna?
Zmiany zwyrodnieniowe występujące w osteochondrozie lędźwiowej przyczyniają się do rozwoju wielu chorób zagrażających życiu. Na tle przepukliny międzykręgowej pojawiają się wypukłości, lumbago i rwa kulszowa.
Dalszy postęp choroby może powodować wypadanie krążka międzykręgowego i powstawanie spinozy. Oprócz silnego bólu towarzyszącego patologii, zdolności motoryczne osoby są zaburzone, aż do całkowitej utraty. Rozwija się paraliż kończyn dolnych.
Śmierć jest nieunikniona w przypadku znacznego uszkodzenia wyściółki rdzenia kręgowego.
Zapobieganie
Aby uniknąć szkodliwych zmian w kręgosłupie, musisz zadbać o zdrowy tryb życia:
- uprawiaj sport - pływanie, hartowanie;
- przestrzegać prawidłowej, zbilansowanej, pożywnej diety;
- eliminuj złe nawyki;
- utrzymywać postawę;
- podpierają kręgosłup podczas snu materacem ortopedycznym.
Ponadto zaleca się unikanie hipotermii, podnoszenia ciężarów. Kobietom odradza się częste noszenie butów na wysokim obcasie.
Możesz zadbać o zdrowie dolnej części pleców, jeśli dostosujesz styl życia i nie zapomnisz o znaczeniu aktywności fizycznej.